GRUES

GRUES

Varroni Sat. περὶ ἐδεσμάτων Melicae. a Rom. iam Aug. aetate, in mensam recepti sunt; sed sic, ut ciconias praeferrent: quemadmodum ex C. Nep refert Plin. l. 10. c. 23. Addit vero, suâ contra aetate ciconias fuisse dispretas, ita ut nemo attingeret: grues aves expetitos inter alitum primas: quomodo tam durae carnis avem praepararint, ex parte indicat Horat. Serm. l. 2. Sat. 8. 2. 86.

Mazonomo pueri magno discerpta ferentes

Membra gruis sparsi sale mlto, non sine farre.

Et Plutarch. de esu carn. l. seu orat. post. Α῎λλοι γεράνων ὄμματα καὶ κύκνων ἀπὸ ῥάψαντες καὶ ἀποκλείσαντες, εν σκότει πιαίνου???ιν, ἀλλοκότοις μίγμα???ι καὶ καρυκείαις τισὶν αὐτῶν σαρκα ὀψοποιοῦντες, Alii vero grues et olores, oculis prius consutis, tenebricoso quodam loco inclusos, saginant, ac mirificas intritorum miscellas et condimenta, carni earum, quae obsonium futura, addunt. Ad Grues etiam vipiones pertinent, de quibus Plin. l. 10. C. 49. ubi cum dixisset, e Balearibus Insulis porphyrionem mitti, subiungit: Ibi et buteo accipitrum generis in honore mensarum est: item vipiones: sic enim vocant minorem gruem. Nomen a sono, ut pipio apud Lampr. Alex. in Gallinis. Vide Gerh. Ioh. Voss. de Idol. l. 3. c. 92. qui de earundem avium ordine; quem servant, cum abeunt, redeunt, queve, item prudentia, qua utuntur in se suisque, contra Aquilarum impetus,

defendendis, pluribus agit c. 82. Adde Sani. Bochart. e quo pauca haec sub iungimus: Nec apud Rom. solum, sed etiam apud vett. Graecos non in cibis tantum, verum et in delitiis fuêre, maxime circa Theslaliam, ubi in villis opulentiores suas habuêre γερανεβοσίας, i. e. gruum pascua, quorum meminit Pollux post Platonem in Politico, etc. Porro grus migratoria avis est, et fugâ frigoris in remotissima loca profiscitur. Unde Arist. Hist. Anim. l. 8. c. 12. Ε᾿κτοπίζου???ιν, inquit; ἐκ τῶ ἐχάτων εἰς τὰ ἔχατα, Ex ultimis in ultima migrant. i. e. ut ipse interpretatur, ἐκ τῶ Σκυθικῶν εἰς τὰ ἔλη τἀ ἄνω τῆς Αἰγύπτου, ὅθεν ὁ Νεῖλος ῥεῖ, Ex Scythicis oris ad paludes, quae sunt supra, Aegyptum, unde fluit Nilus. Quod idem refert Herod. l. 2. c. 22. Aelian. Hist. Anim. l. 3. c. 13. Alii. Et quidem, cum e Thracia, quae gruum olim patria credita, discedunt, ad Hebrum amnem convenire dicuntur, ut inde Aegyptum petant, Tzetzes Chiliad. 4. Hist. 120. At Scythicis alio est iter, nempe per pontum, quem transvolant, inter duo promont. Criumeropon et Carambin, quae non nisi CLXX. Mill. pass. intervallo distant, Plin. l. 4. c. 12. In cuius freti traiectu, ut et in reliquo itinere, miram earum emicare industriam, tradunt Vetr. Plin. idem, Pontum transvolaturas stabiliri saburra asserit, et cum medium transierint, abicere lapillos e pedibus, cum attigerint continentem, et egutiture arenam. Concentus consensusque inter migrantes mirus est. Solin. Concors cura omnium pro fatigatis, adeo ut, si quae defecêrunt, congruant universae, lassatasque sustollant, usque dum vires otio recuperentur. In altum prom volant, ad omnes aeris mutationes intentae, ne a tem pestate obruantur, Aristot. Hist. Anim. l. 9. c. 10. sed et, ut de excelsiore specula metentur, quas petunt, terrasIsid. Agmen formam trianguli habet, qui basi a ventis im pulsus summâ parte aerem secat. Cic. de Nat. Deor. l. 2. In primo agmine Duces habent, et οὐραγοὺς in extremo, ἐπισυρήττοντας εν τοῖς ἐχάτοις, ὥςτε ἀκούεςθαι τὴν φονην`, inter postremos insibilantes, ita ut vox audiri possit, Philos. qui utrique e senioribus sunt, et viarum peritis, Aelian. Inprimis memorabile illud, quomodo se inter volandum mutuo iuvent. In tergo praevolantium colla et capita reponunt. Quod quia ipse dux facere non potest, revolat, ut ipse quoque quiescat. In eius locum succedit ex iis, quae acquiever ant proxima, eaque

vicissitudo in omm cursu servatur. Cic. Eadem in vigiliis servatur vicissitudo, cum enim volatu fessae in terram descendunt, ut quiescant et somnum captent, reliquis dormientibus, una aut altera, aur e toto numero paucae per vices toti gregi invigilant, Aristor. l. d. Vigiles autem lapidem pede ferunt, qui casu suo dormiturientes excitet, Solin. etc. Tempus migrationis quod attinet, grues e Thracia discedere scribit Arist. Hist. l. 8. c. 12. τȏυ Μαιμακτηριῶνος, Maemacterione mense, quod Aelianus exponit l. d. Autumno. Reditus tem pus idem sic definit, Ο῞ταν ὑπ εύδια ἄρξηται καὶ εῖρην αῖα τȏυ ἀέρος ὑποςτρέφου???ιν, ὅπίσω Cum incipit aeris serenitas et tranquillitas, postlimunio revertuntur. Nec omittendum, ab iis forte ortum, quod apud Syros et Persas Α῎γταροι, Aggari vel Angari dicebantur cursores Regii. Grus enim agor, Heb. unde Angari, qui cum gruibus certare videbantur cursûs celeritate. Φασί τινες θάττον τῶ γεράνων εαύτην τὴν πορείαν ἀνύττειν. Quidam hoc iter gruum volatu celerius confici tradunt. Vide omnino praefatum Bochart. Hierozoiei Part. post. l. I. c. 11. Adde Salmas. ad Solin. p. 164. et seqq. Necomittendum, quod nemo Vett. praeter Dion. in Vespas. natrat, in Theatrum quoque grues ad pugnam productas. Sic a. is, Γέρωνοι τε γὰρ ἀλλήλοις ἐμαχέσαντο καὶ ἐλέφαντες τέςς αρες κτλ. Ubi tamen Γερμάνους adiectâ literulâ legi, et commissiones gladiatorum intelligi vult Casaub. ad Suet. Vespas. c. 8. Vide quoque infra Grues.